De reis naar Hong Kong

Vanochtend op 21 september ging om 05:00 het wekkertje. Om 06:00 zouden Thijs Papa, Erik en ik vertrekken naar Amsterdam. Zij hadden zich al verzameld in de bolide, maar ik was uiteraard mijn telefoon weer eens kwijt. na een kleine zoekactie, bleek ik hem toch al lang in mn tas te hebben gedaan.. hihi oeps!!

Al met al waren we om 06:15 dan ein-de-lijk onderweg. De reis naar Amsterdam verliep voorspoedig en om half 9 waren wij dan ook zonder kleerscheuren op Schiphol aangekomen. Eenmaal daar stonden wij te wachten op Marleen en John die ons ook uit kwamen zwaaien.

Nou, daar kwam toch even een onverwachte verassing door die draaideuren!!!! Linda & Laura waren meegekomen!! Tijd voor Thijs en mij in te checken in rij 24. na zo'n kleine 15 minuten waren wij aan de beurt. Alles ging voorspoedig tot het meisje achter de balie inmiddels voor de 4e keer mijn paspoort door de scanner had gehaald. Er ontstonden al een aantal stressvlekken in haar nek maar nog meer in die van mij.. Het visum klopte niet... OMG veeg mij maar op... Wat bleek? Beide visums stonden op Thijs z'n paspoort nr.. Het meisje vertelde ons dat we voor een wijziging ons moesten begeven naar de Swiss balie.

Daar konden ze ons niet helpen en over gastvrijheid was weinig te spreken. Vervolgens moesten we zelf maar een oplossing vinden. Op de site van de immigratiedienst van de overheid konden we gelukkig mijn visum nog aanpassen en werd deze binnen enkele minuten opnieuw goed gekeurd. 

De rij bij 24 was inmiddels hard gegroeid, gelukkig mochten wij er snel weer tussen door, alles was goed en de tassen verdwenen op de band. Uiterlijk 11:30 moesten we door de douane dus was er gelukkig nog even een moment van ontspanning en konden we gezellig koffie drinken met de mensen die ons uit kwamen zwaaien, inclusief de nieuwe Amsterdammer Mart. 

Eenmaal het moment daar, viel het afscheid toch iets zwaarder dan gedacht. Gelukkig waren Thijs & ik samen. 

Het was echt een enorme zeepkist waar we in mochten stappen. Uiteraard kom je eerst langs de business class en denk je nog: Hmmm kon ik maar lekker op deze 'bed-stoelen' liggen. Maarrrr helaas. De stoelen die we mochten bestijgen waren 55 A&B. Mooi aan het raam. Stiekem hoopte ik nog dat de 3e stoel in de rij, vrij zou blijven. Dit was echter niet zo. Hier kwam Nick te zitten, een Australiër, die in Tasmanië woont. Hij is 25 jaar en werkt in het Distributiecentrum voor supermarkten. We hebben hem natuurlijk het hemd van het lijf gevraagd over Australië. Aan het accent moeten we nog even wennen, dit is soms moeilijk te verstaan, helemaal in zo'n vuil vliegtuig waar je maar liefst 11 uur in mag vertoeven..... 

Toch hadden we gehoopt een aantal uurtjes te kunnen slapen in het vliegtuig, maar aangezien je hier net zoveel beenruimte had als in een Transavia of Easy-jet vliegtuig was dit natuurlijk weer een feestje op een vlucht van 11 uur. Oke, klaar nu met het geklaag. Eummm of toch niet. De stewardessen waren erg vriendelijk en kwamen ook al het eten & drinken brengen. Deze maaltijden waren op z'n zachtst gezegd ook geen hoogstandjes. 

Goed, uiteindelijk wel Rusland voor het eerst kunnen zien! En 4 films, 6 potjes solitaire & een kleurplaat kunnen maken, dus hey ik heb niets meer te klagen! 1e stop: Hong Kong. Hier kwamen we op 06:15 aan. De uitgang vinden was ook nog even een dingetje.. Dit vliegveld is werkelijk immens groot :0!! Nog op het vliegveld kwamen we Nederlanders tegen die we in Amsterdam al hadden gesproken. Er liep een meisje bij hen (ook Nederlands). Het stel zou doorreizen naar Vietnam, maar het meisje zou ook naar Cairns gaan. Dit was Hannah. 

Hannah was helemaal alleen en zou 2 maanden door Australië gaan reizen. aangezien we 11 uur, ja je leest het goed, 11 uur moesten wachten in Hong Kong, hebben we aangeboden of ze met ons mee wou om Hong Kong even te gaan verkennen. Dit leek haar erg leuk, en zo gezegd, zo gedaan. Vanaf het vliegveld hebben we de trein naar Hong Kong centrum genomen. Het was erg warm en de luchtvochtigheid was rond de 80%. Je kunt dus wel raden, dat wij als hollanders, meteen zaten te klagen over de bloedhitte. 

We vonden de stad niet erg mooi, maar wel indrukwekkend met alle hoge wolkenkrabbers! Er is een mooie haven, met veel grote containerschepen. Overal door de stad hebben ze wel een paar plantjes geplaatst. Maar voor een stad waar al jaren geen bijen voorkomen door de verschillende soorten giftige stoffen en bouw, waar de chinezen zelf de bestuiving van de natuur uit moeten voeren, vind ik dat er weinig groen aanwezig is. Rondom het vliegveld is het dan wel weer veel groener. De mensen in de stad waren niet erg vriendelijk. Ze zijn snel geïrriteerd, spreken weinig tot geen engels en leven in haast langs elkaar heen. In de trein terug zat er een stel wat oudere mensen achter ons. De man was ontzettend hard, met open mond en veel toewijding op zijn kauwgom aan het kauwen. Dat is blijkbaar heel gebruikelijk hier. Weer wat geleerd. Hij zat een beetje voorover gebogen en toen kwam het: HIJ LIET UIT HET NIETS EEN KEI HARDE BOER IN MIJN NEK HAHAHAH. OMG. We schoten vol in de lach, wat hier dus blijkbaar heel normaal is, vond ik echt MEGA asociaal!! 

Inmiddels moeten we nog 10 uur wachten op Hong Kong. Hannah en Thijs liggen als roosjes te slapen, ik had dus mooi de tijd om onze belevenissen tot nu toe vast met jullie te delen. De vlucht naar Cairns gaat ook nog 7 uur duren. Zeer benieuwd hoe dat zal verlopen! Talk to you soon!

xxx Liefs van ons xxx